Emeishan 峨眉山

 

Na ruim drie jaar was er eindelijk weer de gelegenheid om af te reizen naar het voor

ons geliefde land van het Midden, China 中国. Na reeds vele malen en even zo vele regio’s

en plaatsen in China de afgelopen 25 jaar te hebben bezocht was nu de provincie Sichuan

aan de beurt. Hoofddoel was het beklimmen van de Emeishan, een van de vier, en de

meest tot de verbeelding sprekende, prestigieuze heilige Boeddhistische bergen.

Natuurlijk hebben we ook veel tijd besteed aan de overige cultuur in deze regio,

waaronder de pittige keuken, Huo Guo 火锅, de alom bekende hotpot.

Vele uren doorgebracht in de talrijke parken en hier lekker getraind tussen  de vele

plaatselijke  beoefenaars van diverse stijlen, en na de inspanning was het altijd goed

toeven in de aanwezige theehuizen waar zo leek het wel de hele stad bij elkaar komt.

 

De beklimming van de Emeishan, 峨眉山 3099 meter hoog,  was een belevenis. Alleen al

het komen bij de berg is een hele ervaring, maar als je uit de bus stapt en aan de eerste

trappen begint merk je dat je hier op een speciale plek bent.

Het is een hele opgave te voet naar de top, vandaar dat 80% de kabelbaan neemt.

Wij wilden echter het echte gevoel ervaren hoe het is voor de  ware pelgrims op deze voor

hun bijzondere  plaats. Wij hadden het geluk, hetgeen hier zeldzaam is, dat de lucht strak

blauw was.

Met 30º Celsius is het wel zweten, maar boven op de top wordt je hiervoor beloont op een

adembenemend panorama. Het grote beeld van Samantabhadra stond helaas in de

steigers en was ingepakt. Echter de tempels en het geweldige uitzicht maakten veel goed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook de tempels onderweg naar boven spraken tot onze verbeelding en met een beetje

verbeeldingskracht  zagen wij hier enkele eeuwen geleden de monniken hun dagelijkse

Gongfu oefeningen doen.

Momenteel is er op en in de nabij omgeving van Emeishan niets dat meer dat herinnert

aan de vroegere vechtkunsten. De berg is 100% bedevaartoord en de vele monniken die

we tegen kwamen waren devote Boeddhisten.

 

Toch was het goed om deze berg, waar toch een stukje van de geschiedenis van onze

Gongfu school ligt te bezoeken. Alleen al om de spiritueel verbondenheid te voelen met

deze unieke omgeving.

Onze lichamen waren moe na deze inspannende reis maar onze geest heeft weer veel

nieuwe  energie.

  

领导 Ger en Wim